Şehir bahçesi olarak düşünülerek başlayan ve başarısızlıkla sonuçlanan, daha sonraları ise bir çok sembol ve hayal gücüyle süslenen, kamu parkı: Park Güell

1898 yılında İngiliz Ebenezer Howard geleceğin bahçeli şehir projelerini tanıtır. Bu bahçeler kentsel yaşama ayak uydurabilecek yapıdadırlar. Bunun yanı sıra endüstriyel karşıtı, sanat ve el işinin lideri William Morris’in de düşüncelerini de hayata geçirecek tarzdadırlar. Aynı dönemde Katalonya’da , iş adamı ve politikacı olan Eusebi Güell, Fransa’da Sosyal bilimlerden yıllar önce mezun olmuş ve çok sık aralıklarla İngiltere’ye seyahatlerde bulunmuştur. Kendisi, bu seyahatler sonucunda şu fikre varmıştır: Sanayileşme, toplumu Hristiyanlığın değerlerinden ve Katalan kültürünün geleneklerinden uzaklaştırmıştır. Bu noktada Güell, Gaudi’ye şehir bahçeleri planlaması örneğini sunmuş, sanayileşmiş toplumlara, değer yargılarını ve Hristiyanlığın geleneksel niteliklerini de tekrardan hatırlatabileceği ve katabileceği bir proje yapmasını istemiştir. Ve Güell, mimar Gaudi’ye , bugün ki ismi ‘ Turro del Carmel’ olan ve Barselona merkeze uzak bölgeyi belirlemiştir. 1900 yılında Gaudi, Güell’in politik fikirlerini de unutmayarak, Katalonya ve Hristiyanlıkla alakalı sembolleri de katarak bir yerleşim-site alanı projesi başlatır. Kesinlike sitenin ilham kaynağı doğa ve dinsel semboller olacaktır. Bu alan içersinde düşünülen ev sayısı aslında 60 adettir. 1922 yılında, Belediye, bu alanı kamuya açık parka dönüştürme kararı alır ve 1984 tarihinde UNESCO tarafından koruma altına alınır.